Συγκομιδή Ελιάς στη Β.Εύβοια – Ελάτε να της βγάλουμε το λάδι!

Οπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, ξεκινήσαμε και σας προσκαλούμε σε μια πολύ ιδιαίτερη και χρήσιμη δραστηριότητα: Να βγάλουμε μαζί το λάδι της φετινής χρονιάς! Ελάτε μαζί μας στο οικογενειακό μας αγρόκτημα και πάρτε μέρος στη συγκομιδή και το κλάδεμα της ελιάς που ξεκινά από τις αρχές Οκτώβρη και διαρκεί μέχρι και 3 μήνες.

Παράλληλα, θα έχετε την ευκαιρία να επισκεφθείτε το ελαιοτριβείο, να δείτε όλα τα στάδια παραγωγής του ελαιόλαδου και να μάθετε πολύ χρήσιμες πληροφορίες για την κατάταξή του σε διάφορες κατηγορίες (έξτρα παρθένο, αγουρέλαιο, κ.λπ.). Επίσης, θα μπορέσετε να μάθετε ό,τι σας ενδιαφέρει για τις βρώσιμες ελιές και την παρασκευή τους.

Τι λέτε θα μας ακολουθήσετε;

* H μετακίνησή σας από το ξενοδοχείο προς το κτήμα και η επιστροφή σας γίνεται από εμάς.
* Εφοδιαστείτε με τον ανάλογο ρουχισμό που ταιριάζει σε αγροτικές εργασίες (φόρμες κ.λπ.)
* Για περισσότερες πληροφορίες παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί μας τηλεφωνικά στα 222 6060 551, 222 6024 526, 697 705 6732 η μέσω της φόρμας για τις δραστηριότητες.

Ξέρετε ότι …

Τα παλιά χρόνια οι ελιές μεταφέρονταν στο ελαιοτριβείο με ζώα και αποθηκεύονταν σε ένα μικρό δωμάτιο. Στην συνέχεια οι ελιές ρίχνονταν στο αλώνι, ένα μεγάλο κυκλικό μέρος, στο οποίο δύο περιστρεφόμενες πέτρες πολτοποιούσαν τις ελιές. Στο ελαιοτριβείο οι πέτρες περιστρέφονταν χειροκίνητα ή με τη βοήθεια κάποιου ζώου και αργότερα μηχανικά.

Όταν τελείωνε η πολτοποίηση, το μίγμα, έπεφτε από το αλώνι σε μια στέρνα από μια μικρή έξοδο. Το πρώτο μπουκάλι λάδι το έπιαναν από την επιφάνεια του πολτού των ελιών και ονομαζότανε δάκρυ, το φυλούσαν δε για ιατρικό. Με κουβάδες ο πολτός μεταφερόταν σε μεγάλα τρίχινα τσουβάλια ή σε πανιά (μποξάδες) που στοιβάζονταν το ένα πάνω στο άλλο στο πιεστήριο.

Στο πάνω μέρος του πιεστηρίου τοποθετούσαν μια χοντρή λαμαρίνα για να στερεώνονται και με τις μανιβέλες, ασκούσανε πίεση για να στύψουν το πολτό, ενώ ταυτόχρονα κάποιος άλλος έριχνε από πάνω ζεστό νερό. Ο χυμός της ελιάς έπεφτε σε γούρνα, όπου στο κάτω μέρος έμενε το νερό και στην επιφάνεια το λάδι.Ο διαχωρισμός γινόταν με το χέρι, με την βοήθεια μιας κουτάλας.

Στα σύγχρονα ελαιοτριβεία ο διαχωρισμός δεν γίνεται με πίεση αλλά με φυγόκεντρηση για πιο μεγάλη ταχύτητα και καθαρότητα, το ίδιο και οι άλλες διαδικασίες πλέον γίνονται μηχανικά.

Τα περισσότερα τσουβάλια που έφτιαχναν λάδι σε μια ημέρα ήταν 4-5 λόγο έλλειψης μηχανικών μέσων.  Πρώτα μετέφεραν τα τσουβάλια τους στο χώρο εργασίας τους.  Αν οι ελιές δεν ήταν ακόμα όλες γινωμένες τις πολτοποιούσαν σε δύο πλάκες από λείες πέτρες στο λεγόμενο ντριβάλι.  Άναβαν φωτιά και ζέσταιναν νερό, σε ένα μεγάλο καζάνι που να χωράει ένα τσουβάλι.

Έριχναν το τσουβάλι μέσα στο καζάνι για να ζεσταθούν οι ελιές και μετά το τοποθετούσαν σε μια αυτοσχέδια γούρνα τον κορίτο, που μπορεί να ήταν από ένα κοίλωμα ενός μεγάλου κορμού δέντρου η οποία είχε και μία τρύπα στο κάτω μέρος της, για να μεταφέρει το χυμό της ελιάς εκεί που θα αποθηκευόταν.

Στην συνέχεια πατούσαν την ελιές μέσα στα τσουβάλι στη γούρνα για αρκετή ώρα, για να λιώσουν εντελώς και να γίνουν ένας πολτός, για αυτό οι ελιές έπρεπε να είναι τελείως γινωμένες. Στο πάτημα από πάνω κάποιος έριχνε μπόλικο ζεστό νερό ανά διαστήματα γύρω στις 4 φορές τη φορά στο τσουβάλι.

Τα τσουβάλια που χρησιμοποιούσαν ήταν από λινάτσα σαν δίχτυ και δεν σκίζονταν. Την επόμενη μέρα μάζευαν με μια κουτάλα από την επιφάνεια του δοχείου τους το λάδι που επέπλεε και το φίλτραραν από μια τσαντίλα.

Δείτε περισσότερα στις Αγροτικές δραστηριότες στη Β.Εύβοια – Συγκομιδή της Ελιάς